Bir eşya sizi ne kadar mutlu edebilir ki? Cevabı çok basit onu kaybedene dek…
Ama yapmak isteyip de yapabildikleriniz; ömür boyu…
Sonuç eşyaları sadece araç olarak kullanmalı…
Her insanın çocukluğundan beri yapmak istediği, olmak istediği bir şey vardır. Resim yapmak, müzikle uğraşmak, gezmek, pilot olmak, doktor olmak, ne bileyim işte öğretmen olmak falan. Bunları olabilmek veya yapabilmek için gereken tek şeyse azim ve kararlılıktır.
Resim ya da müzik yapabilmek, bir hastayı iyileştirebilmek, bir çocuğa bir şey öğretebilmek, bir uçağı uçurabilmek için size gereken malzemeler olabilir. Bu sanatları ya da meslekleri en iyi onlarla yapabilir hale de gelebilirsiniz bir gün ve o alet ve edevatların başına her an her şey gelebilir (Her an sizin başınıza da gelebileceği gibi). Belki de kullanmakta olduğunu bu alet veya edevatın başına sizin dışınızda biri bir şey de getirebilir. Üzüleceksiniz illaki, alışkanlıklardan kurtulmak çok zordur çünkü. Ama sakın ha bunu hayat memat meselesine çevirmeyin. Nasıl olsa yerine yenisini bulabileceksinizdir. O aletin size kazandırdıkları, ve sizinleyken yaptırdıkları size kalsın, mutluluğu, hazzı, tatmini kalsın.
Büyük bir kısmımız bu tür olaylarda canını sıkar, bazen de hayata küser.
Bunun sebebi eşyalara bağımlılık, kendini, yaşamı unutmuşluk, zevklerden, tatminlerden uzaklaşmış olmanın getirdikleridir. Halbuki unuttuğumuz çok önemli duygular bunlar.
Bir kimse mutluluğu orada burada bir eşyada, bir malda sanır. Ama aslen içinde, yapabilip de mutlu olduğu anlarında saklıdır her şey.
Bir resmi yapmış olmak, bir hastayı iyileştirmiş olmak, bir çocuğa bir şey öğretmek, bir uçağı uçurmaktır aslında sizi mutlu eden. Onu nasıl veya neyle yaptığınız değil.
Bunu fark eden insanlar, eşyalara bağımlılıklarını yitiren insanlardır aslında dünyanın en mutlu insanları. Çünkü egolarını tatmin etmiştir bu kimseler.
Ego ne kadar garip ve itici bir kelime de olsa aslında en önemli duygularımızdan biridir. Bizi başarıya bununla beraberde mutluluğa eriştiren geçiş devrelerinden biridir. Bir işi bir sanat eserini yapıyor olmanız sizin egolarınızı tatmin eder. Bu da başarıyı getirir, başarıda mutluğu.
Bazı insanlar vardır ki işlerini ya da zevklerini yaparken kullandıkları materyalleri fazla önemserler ve bunları bir şekilde kaybetmek onları üzer. Hatta bu materyalleri bir insan yüzünden kaybederlerse o kimseyi müthiş derecede üzerler. Kalbini kırarlar karşılarındakinin. Halbuki ne kadar önemsizdir yerine konulabilecek bir başka şey varken, bir insanın kalbini kırmak.
Ne zamanki eşyaların bağımlılığından kurtulup, bunları paylaşabilme yetisine sahip olmuş insanlar oluruz o zaman mutluluğun kapılarını sonsuza dek açarız. Bunu yaparken de insanları kırmamış olur, arkamızda gereksiz pişmanlıklar bırakmamış oluruz.
Bir eşya sadece sizi mutlu edecek şeyler için araç olabilir, onu aldığınızda ki hazzın ortağı. Ama bunu hissettiren şey o değildir gerçekte; sizsinizdir, bir insan, bir canlıdır.
Eşyalarınızdan vazgeçebildiğiniz sürece özgürleşecek, istediklerinizi daha güzel bir şekilde yapabileceksinizdir.
Doğaya ve bunun bir parçası olan insana saygınızı kaybetmeden, onlara sadece size aitmiş gibi davranmadan yaşadığınız hayat sizindir. Hazları, tatminleri, mutlulukları ile yaşam duygu çeşitliklerinden ibarettir. Yaşadığınız süre boyunca edinmeniz gerekenler eşyalar değil, mutluluklar olacaktır.
“Ferrasini Satan Bilge”nin de dediği gibi; “Ben bir yaşam sanatçısıyım; benim sanat eserim, yaşamımdır.” Sizinde en ünlü eseriniz mutluluklarınız olacaktır, onlara ulaşmanızı sağlayacak eşyalar değil.
