Dünyanın yaşayan en iyi seslerinden birini dinlemek için Ülker Sports Arena’ya doğru giderken üç yıl öncesini hatırlıyorum. Verona Opera Festivali için gittiğimiz Verona’da, tarihi Arena’nın muhteşem atmosferinde dinlediğimiz Placido Domingo’yu… Zor beğenen, gerekirse programı değiştirten, hatta yuhalamaktan hiç çekinmeyen İtalyanların bile, önünde nasıl saygıyla eğildiğini. Hatta ayakta alkışladıklarını hatırlıyorum. Yağmur başlayınca herkesin yağmurluklarını hızla giyip, Meksika dalgası yaparak sıkılmadan, neşeyle oyalandığını. Ve tabii büyülenmiş bir biçimde Verona Arena’dan ayrılışımızı…
Bu hatıralarla konser mekânına ulaştığımda, İstanbul trafiğini düşünerek erken gelmeme rağmen hatırı sayılır bir kalabalıkla karşılaştım. Yaş ortalaması 60’ın üzerinde olan bu kalabalığı görünce konsere gelen en genç izleyici olabileceğimi düşünerek gülümsedim. Ama saat ilerledikçe farklı yaş gruplarının sayısı arttı. Placido Domingo ise hoş bir rastlantı sonucu, 74. yaşını kutlamadan iki gün önce çıkıyordu İstanbul’da sahneye. Çoğu insan yaşlılık günlerinde bir sahil kasabasına yerleşmek ister. Ama Domingo kariyerinin bu döneminde, yine yoğun bir tempoda çalışarak kendini Akdeniz müziklerine vermeyi tercih etmişti. Geçtiğimiz aylarda çıkan “Encanto del Mar – Mediterranean Songs” da bunun bir kanıtıydı.
Konser, Eugene Kohn şefliğindeki 65 kişilik Filarmonia İstanbul Orkestrası’nın çaldığı eserle başladı. Ardından sahneye coşkulu alkışlarla Placido Domingo geldi. Konser boyunca ona, güzel sopranolar Angel Blue ve Micaela Oeste bazı şarkılarda eşlik etti. Angel Blue’nun insanın içine işleyen sesi, Micaela Oeste’nin su gibi güzelliği konseri daha da keyifli hale getirdi. İlk yarıda klasik eserlerin, ünlü aryaların ağırlıkta olduğu konserin ikinci yarısında “Tonight”, “The Impossible Dream”, “Amor vida de mi vida”, “Besame Mucho gibi ülkemizde de çok sevilip, bilinen şarkılar ve Brodway eserleri vardı. İki saatin su gibi akıp geçtiği konser sonunda, salonu dolduran 8 bin kişi tarafından dakikalarca ayakta alkışlandı.
Asıl büyük sürpriz de bu dakikalarda yaşandı. Sahneye çağırdığı oğlu Placido Domingo Jr. ile “What a Wonderful World” ve “Perhaps Love”ı seslendirerek hepimize unutulmaz dakikalar armağan etti. Salondan trafiğe yakalanmama endişesiyle hızla ayrılırken, bir spor salonu yerine Verona Arena gibi tarihi bir mekânda bu sesleri dinlemenin farkı vardı aklımda…
İmge Uluçay
