Pratik Şart!..
Bir bebeğin büyümesindeki sevinç, orta yaşı geçmiş birey için belki de yaşlanma korkusu olan 1 yıl daha demek olabilir. Her şeyi sıfırlayacağımız, yanımızdakiler eksilmesin diye dualar edeceğimiz yeni yıl geldi. Kararlar alındı, sözler verildi. Bu yıl her şey için daha çok çabalanacak, glütenden uzak durulacak, sabah güneş selamlanacak ve hep pozitif bir gülümse ile olana olmayana bir kahve yapılıp ‘bundan daha iyisi için neler mümkün’ diye ayağa kalkılacak.
Peki biten yılın öğretileri neler oldu sizin için? Muhasebesini yaptınız mı?
Nelerden, ne için vazgeçtiniz mesela? Ya da vazgeçmek zorunda kaldınız.. Sağlığınıza ne oranda özen gösterdiniz, kendinize ne kadar zaman ayırdınız? O dans kursuna gitmek geçen yılda listenizdeydi, ne oldu da gidemediniz? Yorgunluklarınızın, yetişemediklerinizin, üzüldüklerinizin nedenlerini düşündünüz mü yoksa silip geçtiniz mi yıl bitti diye?
Silip geçmeyin! O zaman bu yıl sonunda da uygulayamadıklarınızı, silip geçmek kolayınız olur. Hızla geçen yılların akışında kayboluyoruz ve bir gün bu kararlar için zamanımız kalmayabilir. Haydi 2024 de kırın bu döngüyü.
Hatırlıyorum da 15 yaşımı iple çekerdim, sebebi ise kimliğime fotoğraf koyulacak olmasıydı. Eskiden pembe kimlikler vardı ve benim için fotoğraf koyulması büyüdüğümü ifade ediyordu . Bugün 40 yaşındayım, son yıllarda zamanın hızına yetişemez oldum. O zaman bir şeyleri bu yıl değiştirmeliydim, bende ilk defa bir yıla hedeflerimi listelemeden girdim. Akışta başımıza gelecekleri tahmin edemezken, bir listeye bağlı kalmakta pek cazip gelmiyor artık bana.
Bunun yerine neleri, neden yapmadım ya da yapamadım listem var. Laf aramızda 40 yaş olgunluğu şaka değilmiş. Oturdum yıl biterken nerelerde hata yaptım, nerelerde kendim olmaktan, hayallerimden o özenle hazırlanmış yeni yıl kararlarımı uygulamaktan vazgeçtim diye düşündüm.
Biraz kırılıp dökülmüşüm sanki. Kırılmış dallarımı, düşmüş yapraklarımı aldım önüme, dertleştim. Artık neyi yapmayacağımı, nelere izin vermeyeceğimi bilerek yeni filizler vermeye hatta çiçek açmaya niyetlendim.
Hayatımızı biz inşa ediyoruz. Engeller, sebepler, olumsuzluklar elbet olacak peki biz sırtlayıp yanımızda taşımayı mı seçeceğiz yoksa önce buradan mı iyileşeceğiz? Alın kağıt kalemi elinize yazın neden olmadı, neden yapamadım diye. Bunları bilerek hareket ettiğinizde her şey daha kolay olacaktır. Hayat teoride kalanları sevmez, pratik şart!
Ulaşabileceklerimizin sınırı yokken, neden bu döngüyü kıramayasınız? Tecrübe edebileceğiniz mucizeler, tıpkı evrendeki yıldızlar gibi o da sınırsız..
Yolunuzu aydınlatan en parlak ışık da sizsiniz.
Işıldayın, sevgiyle…
Emel Kızıldağ
