Benim Yıldızlarım Var

Ben hâlâ hayal kurar ve yıldızlara uzanırım.
Her seferinde birkaç tane alır, başucumda duran çekmeceme atarım.
Ertesi akşam korkarak bakarım gökyüzüne, ya bittilerse?

Ama onlar paylaşımdan memnun,
Sırrımı saklar ve her gün yeniden çoğalırlar.

Yıldızlar benim geleceğim,
Yıldızlar benim umudum,
Yıldızlar benim hayallerimin arkadaşı.
Yıldızlar hayallerime giden yolun ışığı…

İsterseniz,
Eğer gerçekten isterseniz paylaşırım yıldızlarımı sizinle.
Ya da siz denersiniz, hemen, evet bu gece,
Giderken kimse görmeden alıverirsiniz birkaç tane
Korkmayın tükenmiyor yıldızlar…

Sizin de yıldızınız tükenmesin…

Yasemin Sungur

İstanbul, 25 Ağustos 2005

Önceki İçerikZor Koşullar Altında Kendine İyi Gelmek İçin 7 Proaktif Adım
Sonraki İçerikWobegon Gölü Kasabası: Üstünlük İddiası
Yasemin Sungur
Yıllar önce okul dönemimin bittiğini söyleseler de ben hayatın tutkulu bir öğrencisi ve seçip aldıkları, özünden kattıkları ile sen izin verirsen ben bir rehber. Ben bir Özgür Martı. Ben bir düşleyen. Kanatlarım ile gelişime, paylaşıma ve değişime keyifle uçarım. İçimizde yaşayan gerçek Martı Jonathan’lara ulaşmak için MartiDergisi.Com’u uçurdum. Şimdi hep birlikte uçuyoruz. Kitapdaşlarımla birlikte Kitap ile Sohbet ederim ve onları İstanbul Oyuncak Müzesin de baş konuk olarak ağırlarım. Oyun oynamayı bırakmadım. Hayatı kelimeler ile anlatmayı, yazmayı ve onların büyüsüne kapılıp Yaz(ı) Kamplarımı keşfe dönüştürmeyi bilirim. Harekete Geçmeyenleri enerjimle uyandırırım. Sevgiyle nefes alıp, şiirle güne başlarım. Aşk ile Can oğlum ve Ceren kızımla, evrende hayat bir başka güzel. Şükür...